limpieza_auditiva [Disonancias]

Esta página es de solo lectura. Puedes ver la fuente pero no puedes cambiarla. Pregunta a tu administrador si crees que esto es incorrecto.
<fs large><color #008080>**Materiais de traballo**</color></fs>  /  <fs x-large><color #008080>**Limpieza auditiva**</color></fs>

====== Escuchar y dar relato: ¿De qué va la película? ======

<WRAP center round box 95%>
{{ :wiki:librerias-sons.png?700 |}}

<html> <center> <div style='padding:56.25% 0 0 0;position:relative;'><iframe src='https://vimeo.com/showcase/8039274/embed' allowfullscreen frameborder='0' style='position:absolute;top:0;left:0;width:100%;height:100%;'></iframe></div> </center> </html> 

</WRAP>
\\

====== O oído  absorve información ======

<WRAP center round box 95%>
<blockquote>O oído, a diferenza doutros órganos sensoriais, está exposto e é vulnerable. **O ollo pode ser pechado a vontade, mentres que o oído está sempre aberto**. O ollo pode ser enfocado e orientado a vontade; o oído **capta todo o que soa ata o horizonte acústico, en todas direccións**.

**A súa única protección é un elaborado sistema psicolóxico que filtra sons indesexables para permitir que nos concentremos naquilo que realmente  desamos escoitar**. O ollo apunta cara a fóra; o oído diríxese cara a dentro. Absorbe información. Parecería razoable supoñer que ao multiplicarse as fontes sonoras do noso medio acústico -e hoxe en día certamente estanse multiplicando- o oído podería  embotarse e comezaría a deixar de exercer o dereito individual de reclamar o cesamento dos sons desagradables e sen sentido a fin de poder concentrarse nos que realmente importan... (Murray Schafer-"Limpieza de oídos"-Ricordi-1982 (BA 13314) )</blockquote>

{{ vimeo>113913035?650x366 }}
\\
</WRAP>
\\

====== Son cinematográfico  ======

<WRAP center round info 95%>
[[https://www.20minutos.es/cinemania/noticias/el-sonido-en-la-narrativa-cinematografica-4644169/?autoref=true|Extracto de "O son na narrativa cinematográfica"]]

<blockquote>Hai moi poucas excepcións de xente que saiba realmente de son, conceptualmente e tecnicamente. Que é o que ocorre con isto? Pois que **para a maioría das persoas o son, sinxelamente, soa.**</blockquote>

{{ youtube>k2cCRwKvfWw?600x338 }}
\\

Falar de sons no cinema e non acordarse de John  Travolta gravando efectos sonoros no comezo de Impacto, de  Brian de Palma, sería unha falta grave. E con todo, o traballo real dos departamentos de son nas películas non ten demasiado que ver co que De Palma retratou na súa  trhiller.

<blockquote>“Temos que  desmitificar iso de gravar son de campo. Por exemplo, se gravas como se abren as portas dun autobús ese son non che vai a valer porque se está sumando todo e o que nos interesa é ter cada un dos sons por separado. Porque é desde aí desde onde podemos construír”.</blockquote>

**Non fai falta oído para traballar de  sonidista, o único que hai que facer é escoitar e aprender como soan as cousas. E despois diso, reproducilas.**

</WRAP>

\\

===== As nosas memorias sonoras =====

<WRAP center round info 95%>
[[https://www.20minutos.es/cinemania/noticias/sound-of-metal-solo-bateria-oidos-no-olvidaran-4504535/|Extracto de'Sound of Metal': o só de batería que os teus oídos non esquecerán]]

[[https://es.wikipedia.org/wiki/Riz_Ahmed|Riz Ahmed]] brilla como batería afectado de xordeira nesta estupendo melodrama dispoñible en  Amazon Prime Vídeo. Falamos co seu director, [[https://www.filmaffinity.com/es/search.php?stype=director&sn&stext=Darius%20Marder|Darius Marder]].

Obsesionado co poder narrativo do son, esporeado por como a súa avoa fixo fronte á súa xordeira,  Marder xuntouse co enxeñeiro francéss **Nicolas Becker**. Viaxes continuas de Los Ángeles a París (cuxa pegada acaba quedando nun  cameo de **Mathieu Amalric**) e horas e horas en estudos de gravación, probando que se escoita cando non se escoita nada, cando estás debaixo da auga ou cando golpeas unha caveira. “Empezamos a darlle voltas a conceptos filosóficos. **Como son as nosas memorias sonoras?** Por que lembramos cancións ou melodías?”.

Ruben/Ahmed é incapaz de comunicarse coa súa nova comunidade. “E iso permitíame falar de algo que me apaixona e que aprendín con Derek Cianfrance, <wrap hi>**ata que punto a toxicidade masculina condiciona o noso día a día. Esa incapacidade dos homes para confesar as súas emocións**</wrap>. Ruben é un personaxe que constantemente se fai dano porque cre que facelo é mostrarse débil.  **<wrap hi>Cando teña que expresarse con linguaxe de signos cambiará a súa concepción do mundo"</wrap>**. 

</WRAP>